1. رسول خدا صلی الله علیه و آله 
پیامبر اعظم صلی الله علیه و آله می فرماید: «هر کس دری از خیر بر او گشودند، فرصت غنیمت شمارد که نداند چه وقت بسته خواهد شد».1
پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله به مولای متقیان، علی(ع) می فرماید: 
ای علی! از چهار چیز پیش از چهار چیز بهره ببر! از جوانی ات پیش از پیری و تن درستی ات پیش از بیماری و بی نیازی ات پیش از نیازمندی و زندگی ات پیش از مرگ.2
رسول اکرم صلی الله علیه و آله در کلامی دیگر به ابوذر غفاری فرمود:
پنج چیز را پیش از پنج چیز غنیمت بشمار: جوانی ات را پیش از پیری، سلامتت را پیش از بیماری، تمکّنت را پیش از تهی دستی، فراغتت را پیش از گرفتاری و زندگانی ات را پیش از مرگ.3
آن حضرت درباره استفاده بهینه از فرصت ها نیز می فرماید:
در روزهای زندگی شما لحظه هایی فرا می رسد که در معرض نسیم حیات بخش الهی قرار می گیرید و فرصت مناسبی به دست می آورید. بکوشید از آن فرصت ها بهره بگیرید و خویشتن را در مسیر فیض الهی قرار دهید.4
2. امیرمؤمنان، علی(ع)
حضرت علی(ع) درباره پرهیز از تأخیر در کار، به ابوذر می فرماید: 
ای اباذر! از تأخیر در عمل بپرهیز که امروز از آنِ تو است و از فردا خبر نداری. اگر فردایی داشتی، در آن فردا چنان باش که در امروز و اگر فردایی نداشتی، برای کوتاهی کردن امروز پشیمان نخواهی شد.
ای اباذر! در بامداد، امید به رسیدن شام مدار و در شام، امیدی به رسیدن بامداد و بکوش تا از تن درستی ات پیش از بیماری و از زندگی ات پیش از مرگ بهره گیری؛ زیرا نمی دانی که نام تو در فردا چیست؛ زنده یا مرده؟»5
«از نعمت هایی که در اختیار دارید، خوب استفاده کنید، پیش از آنکه شما را ترک گویند؛ چه آنکه نعمت های زودگذر از کف می روند و شهادت می دهند که صاحبشان با آنها چگونه رفتار کرده است».6
«به هر فرصتی نمی توان دست یافت».7
«فرصت را دریاب تا مایه غصه نشود».8
«دیروزت از دست رفته و فردایت مشکوک است و امروزت مغتنم. پس در بهره برداری از فرصت ممکن شتاب کن و از اطمینان کردن به روزگار بپرهیز».9
«کسی که آبشخور گوارایی بیابد و آن را غنیمت نشمارد، باشد که در تشنگی آن را بجوید و نیابد».10
«در روزهایی که مهلت دارید و اجل فرا نرسیده، اگر اهل کارید، به کار برخیزید و از فراغ خود پیش از رسیدن گرفتاری بهره گیرید و پیش از آنکه راه نفس کشیدن بسته شود، تنفس کنید».11
«دنیا سه روز است: روزی که با هر چه در آن بود، گذشت و باز نخواهد گشت و روزی که در آنی و سزاوار است که آن را غنیمت دانی و روزی که نمی دانی از آنِ که خواهد بود و چه بسا تو در آن به سرای دیگر رخت بربندی. روز گذشته، حکیمی ادب کننده است و روزی که در آنی، دوستی در حال وداع است و اما از فردا، تنها امیدی به آمدنش داری. پس، از امروز توشه برگیر و از آن به شایستگی جدا شو. فقط به کاری که کرده ای، اطمینان داشته باش و از دل بستن و فریفته شدن به آرزو و امل بپرهیز.
غم فردا را از امروز به خود راه مده که غم امروز، تو را بس است و فردا با کار و گرفتاری، خود، بر تو وارد خواهد شد. اگر غم فردا را بر امروز خود بار کنی، بر اندوه و رنج خویش افزوده ای و بار چیزهایی را که باید در چند روز بکشی، در یک روز کشیده ای و بدین گونه اندوه خود را بزرگ و گرفتاری خود را فراوان و رنج خود را زیاد کرده ای و با دل بستن به امید و آرزو، از اقدام و کوشش بازمانده ای، درحالی که اگر دل خویش از آرزو تهی ساخته بودی، به کوششی بیش برمی خاستی.
آیا نمی بینی که دنیا ساعتی میان دو ساعت است؟ ساعت گذشته و ساعت باقی مانده و ساعتی که در آنی. تو اکنون از آسایش ساعت گذشته و ساعت آینده لذتی نمی یابی و از سختی آنها دردی احساس نمی کنی.
پس ساعت گذشته و ساعتی را که اکنون در آنی، همچون دو مهمان بدان که بر تو وارد شده اند؛ آنکه از پیش تو رفته، تو را نکوهش می کند و آنکه بر تو وارد شده، تجربه ای از گذشته برایت آورده است».12
«بندگان خدا! اکنون به کار برخیزید که زبان ها باز است و بدن ها تن درست و اندام ها نرم و به اختیار و عرصه فعالیت، گسترده و میدان کوشش، بزرگ».13
همچنین، آن حضرت به مالک اشتر سفارش می کند:
«کار هر روز را در همان روز انجام بده؛ زیرا هر روزی مخصوص کار همان روز است. و از میان اوقات خود، بهترین و بزرگ ترین بخش ها را برای انجام دادن تکالیفی که در پیشگاه خدای خویش داری، مخصوص گردان، هرچند اگر نیت درست باشد و سلامتی و آسایش مردم [در حکومت تو] تأمین شود، همه بخش ها از آنِ خدا است».14
آن حضرت در کلامی دیگر درباره غنیمت شمردن فرصت به مسلمانان چنین سفارش می کند: 
«دیروزت از دست رفته و فردایت مشکوک است و امروزت مغتنم. پس در بهره برداری از فرصت ممکن شتاب کن و از اطمینان کردن به روزگار بپرهیز!»15


3. امام حسن(ع) 
امام حسن(ع) درباره غنیمت شمردن فرصت می فرماید: «فرصت، به شتاب از دست می رود و به کندی بازمی گردد».16


4. امام محمدباقر(ع) 
«از کوتاهی کردن به هنگام فراهم آمدن فرصت بپرهیز که این، میدانی است که به زیان اهل خود جریان دارد».17
«هنگام فرصت، آنچه را که خواستار آنی به دست آر و هیچ فرصتی همچون فرصت روزهای بی کاری همراه با تندرستی نیست».18
«مبادا در عمل تأخیر کنید که تأخیر، دریایی است که بسیار کسان در آن به هلاکت می رسند».19


5. امام صادق(ع) 
«در تندرستی، پیش از بیماری و در نیرومندی، پیش از ناتوانی و در زندگی، پیش از رسیدن به مرگ، برای خود چیزی فراهم آر!»20
«دل های خود را به آنچه از دست رفته، مشغول نسازید که در این صورت، ذهن خود را از آماده شدن برای آنچه هنوز نیامده است، باز خواهید داشت».21
آن بزرگوار می فرماید: امیرمؤمنان، علی(ع) به برخی از یاران خود نوشت:
«آنچه را از عمرت باقی مانده، دریاب و مگو فردا و پس فردا. بسیار کسان پیش از تو سرگرم آرزوها و امروز و فردا کردن ها گشتند و گرفتار اجل شدند و غفلت زده مردند».22
همچنین آن حضرت به نقل از حضرت علی(ع) می فرماید: «مبادا که برای پرداختن به عمل، امروز و فردا کنید؛ هر وقت امکان برایتان پیدا شد، به کار برخیزید».23
امام صادق(ع) از پدران خود در تفسیر آیه «وَ لاتَنْسَ نَصیبَکَ مِنَ الْدُّنیا» روایت کرده است که:
سلامت، نیرومندی، فراغت، جوانی، نشاط و بی نیازی خود را فراموش مکن. در دنیا از آنها بهره برداری کن و متوجه باش که از آن سرمایه های عظیم، به نفع معنویات و آخرت خود استفاده کنی.24


6. امام موسی کاظم(ع) 
«ای هشام! بر طاعت خدا صبور باش و از نافرمانی او خودداری کن که دنیا یک ساعت است؛ زیرا از گذشته آن، اکنون نه شادابی داری و نه غمی و از آینده آن، آگاه نیستی که چه خواهد شد. پس بر این ساعتی که در آنی، صبور باش [و در آن بکوش] چونان که گویی وقت خوشی و شادی تو است».25

---